Andzia jeszcze w latach 90-tych mieszkała w domu gorzelanego na terenie zespołu dworskiego w Kuflewie. Gdy wybuchła II wojna światowa miała zaledwie 10 lat. Nazywała się Gołda Zabielska. Razem z rodzicami i licznym rodzeństwem mieszkała w Kuflewie. Około 1941 r. Gołda została przyjęta do domu państwa Wiktorów, by pomagać chorej pani Annie. Karol Wiktor był zarządcą kuflewskiej gorzelni. Anna Wiktor, jak zostało zapisane na nagrobku, nosiła tytuł hrabiowski. Była osobą bardzo życzliwą i po ludzku dobrą. Anna i Karol Wiktor nie mieli swoich dzieci. Może dlatego tak bardzo zaprzyjaźnili się z Gołdą. Śmierć pani Anny w 1942 r. zbiegła się w czasie z rozpoczęciem masowych wywózek i egzekucji Żydów. Któregoś dnia 13-letnia Gołda po powrocie do domu nie zastała nikogo z członków swojej rodziny. Wszystkich zabrali Niemcy i „gdzieś” zamordowali. Karol Wiktor po śmierci żony podjął się zadania ukrywania Gołdy. Dzięki niemu ocalała. Ponoć chował ją w piwnicy, w pustych beczkach po spirytusie. O jej istnieniu wiedziały tylko dwie osoby. Chwile ogromnej grozy Gołda przeżyła, gdy w 1943 r. gorzelnia została wysadzona przez AK. Uciekła i skryła się w parku. Dom gorzelanego, znajdujący się w bliskiej odległości od gorzelni i dworku ocalał. (Dzisiaj budynek jest wyremontowany i oddany do dyspozycji turystów).